Skip to main content

Isang Liham para sa Iyong Kaarawan

Ikadalawamput-dalawa ng Mayo, taong dalawang libo at labing-pito.

Una sa lahat, nais kong batiin ka ng Maligayang Kaarawan. Nawa'y palagi kang maging masaya at malusog. Sana patuloy kang biyayaan ng Panginoong Maykapal ng madami pang magagandang bagay at kasiyahan na panghabambuhay.

Hindi ko man magawang batiin ka ng personal, ito ma'y sa text o chat o messenger, pero nais kong ipabatid na hindi ko kailanman nalilimutan ang araw ng iyong kapanganakan bilang itinuring kitang isang mabuting kaibigan. Hindi man naging maganda ang kinahinatnan ng ating pagkakaibigan, lubos pa din ang aking pasasalamat na minsa'y dumaan ka, namalagi kahit sandali at tuluyang umalis sa aking buhay. hindi ko man lubos na maintindihan kung bakit tayo nagkaganito, kung anong nangyari kung bakit biglang nawalan ng komunikasyon at naging estranghero sa isat-isa. pero kahit na anong mangyari, ituturing ko pa din na isa ka sa pinakamagandang alaala na dumaan sa aking buhay.

Maitutring kong isa ka sa mga kaibigan ko na pinahalagahan ko ng sobra-sobra, binigay ko lahat para mapasaya ka, kaya sa aking pagmumuni-muni sa araw na ito, masasabi kong hindi ko pinagsisisihan ang lahat ng aking nagawa ng tayo'y naguusap pa. Ikukubli ko at itatago sa kaibuturan ng akong puso ang mga masasayang ala-alang iyon habang tayo'y ok pa. Habang kita'y kausap magdamag hanggang makatulog, at sa paggising ay umpisa ulit ng kulitan. Habang kita'y kausap sa aking pagpasok sa opisina, at ikaw nama'y pauwi sa iyong tahanan, hanggang saika'y makatulog at ako magpapatuloy sa trabaho. masakit mang isipin na nasayang ang lahat sa isang pagkakamali. Pagkakamali na akin nang pinagsisihan. Sobra-sobrang pinagsisihan.

Magkagayun pa man, kahit sa sikretong liham na ito ko lang masasabi ang lahat, gagamitin ko na din ang panahong ito na humingi ng paumanhin sa lahat ng aking nagawang pagkakamali. Sana'y maunawaan mo na isa lang din akong tao, hindi perpekto, at lalong may pakiramdam. Pakiramdam na hindi ko man lubusang naintindihan at naunawaan, sana'y binigyan mo ng kaunting pangunawa at pagiintindi. Pero lubusan ko din naming naiintindihan na sa aing kaartehan, nangyari ang lahat.

Muli, nagpapasalamat ako sa kabutihang pinakita mo sa akin. Ang pinakita mong kahalagahan ko sa mundo, dahil iikaw ang nagbigay at nagmulat sa akin, na maganda ang mabuhay, na masaya ang mabuhay. Salamat sa lahat ng kasiyahang naidulot mo sa aking buhay. Salamat sa bawat sandaling magkasama tayo. Salamat sa pagigig inspirasyon kong bumangon sa araw-araw. Salamat. Salamat.

Lubos na nagmamahal,

EhrichDValiant

Comments

Popular posts from this blog

Bakit nga ba mahal kita?

Bakit Nga ba Mahal Kita? Matagal ko na itong tinatanong sa aking sarili. Bakit nga ba mahal kita? Paano ba nagsimula ang lahat? Paanong sayo tumibok ang aking puso? Bakit sa dinami-dami ng tao sa mundo, sayo natuon ang pagmamahal ko? Mga katanungang hanggang ngayon ay hindi ko mabatid ang mga kasagutan. Mga tanong na kailanman ay hindi ko siguradong masasagot. Mga katanungang bumabagabag sa aking isipan.   Sana balang araw, mahanap ko ang kasagutan sa mga tanong na yan. At sana balang araw, maintindihan ko ang lahat.   EhrichDValiant

What's with the Name?

What's with the Name? Bernard. Anu nga ba ang meron sa pangalan na yan? Bakit sa tuwing nababanggit ay parang isang tunog na kumukulinting sa aking tenga. Anong meron? Bakit mukhang apektado ako? Hindi ko man maipaliwanag ang dahilan, pero sa tuwing nasasabi ang pangalang yan ay ang daming mga alaala ang bumabalik sa aking isipan. Mga alaalang ginusto kong kalimutan pero sa mga pagkakataong ganito, hindi ko maipaliwabag ang nga nararamdaman. Sinasabi ng isipan ko na balewalain ang mga ito, pero parte ng puso ko ang nagsasabing higit sa lahat, masaya ang mga alaalang ito. Sino nga ba? Bakit nga ba? Ano pa ba ang dahilan? Ano pang merong panghawakan? Hindi ko alam. Hindi ko alam. Hindi ko maintindihan. Minsan nagaaway ang aking puso't isipan. Pero madalas, nagwawagi ang isipan. Siguro dahil mas matatag ang aking "will" para kalimutan ang lahat, sa kadahilanang wala namang patutunguhan. Walang pag-asang nagkaibigan. Pero bakit ganun? Pilit na sinisiksik