Skip to main content

What It Means and Why It Matters!

What It Means…

If someone tells you: "Don't forget me" what will you feel?

...excited?

...appalled?

…shocked?

…energized?

…thrilled?

Well, for me, it depends on the situation; how it was conveyed; or the manner it was delivered. But however and whatever it is, it only means one thing, someone cares for you! In some ways, of course, like friendship.

“Don’t forget me” doesn't always mean someone is leaving. Or something has to end. For me, it means everything.

…you’re always in my mind.

…hope you will never leave.

…stay the same.


Why It Matters…

When someone tells you this phrase, it is up to the recipient on how to interpret it; because one doesn't just utter these words for the sake of telling it. The mere fact that it is conveyed in a sincerest manner, you can say that person cares for you, as a friend.

These applies when the phrase is verbally conveyed. But what if it is expressed through something. Like a candy with the message on it. That would be the sweetest thing to do.
 







But…


Well…nothing’s wrong with saying such thing to a friend. If you are open to it, then you’re good.

That’s all folks!

Thanks!

Comments

Popular posts from this blog

Isang Liham para sa Iyong Kaarawan

Ikadalawamput-dalawa ng Mayo, taong dalawang libo at labing-pito. Una sa lahat, nais kong batiin ka ng Maligayang Kaarawan. Nawa'y palagi kang maging masaya at malusog. Sana patuloy kang biyayaan ng Panginoong Maykapal ng madami pang magagandang bagay at kasiyahan na panghabambuhay. Hindi ko man magawang batiin ka ng personal, ito ma'y sa text o chat o messenger, pero nais kong ipabatid na hindi ko kailanman nalilimutan ang araw ng iyong kapanganakan bilang itinuring kitang isang mabuting kaibigan. Hindi man naging maganda ang kinahinatnan ng ating pagkakaibigan, lubos pa din ang aking pasasalamat na minsa'y dumaan ka, namalagi kahit sandali at tuluyang umalis sa aking buhay. hindi ko man lubos na maintindihan kung bakit tayo nagkaganito, kung anong nangyari kung bakit biglang nawalan ng komunikasyon at naging estranghero sa isat-isa. pero kahit na anong mangyari, ituturing ko pa din na isa ka sa pinakamagandang alaala na dumaan sa aking buhay. Maitutring kong isa ka

What's with the Name?

What's with the Name? Bernard. Anu nga ba ang meron sa pangalan na yan? Bakit sa tuwing nababanggit ay parang isang tunog na kumukulinting sa aking tenga. Anong meron? Bakit mukhang apektado ako? Hindi ko man maipaliwanag ang dahilan, pero sa tuwing nasasabi ang pangalang yan ay ang daming mga alaala ang bumabalik sa aking isipan. Mga alaalang ginusto kong kalimutan pero sa mga pagkakataong ganito, hindi ko maipaliwabag ang nga nararamdaman. Sinasabi ng isipan ko na balewalain ang mga ito, pero parte ng puso ko ang nagsasabing higit sa lahat, masaya ang mga alaalang ito. Sino nga ba? Bakit nga ba? Ano pa ba ang dahilan? Ano pang merong panghawakan? Hindi ko alam. Hindi ko alam. Hindi ko maintindihan. Minsan nagaaway ang aking puso't isipan. Pero madalas, nagwawagi ang isipan. Siguro dahil mas matatag ang aking "will" para kalimutan ang lahat, sa kadahilanang wala namang patutunguhan. Walang pag-asang nagkaibigan. Pero bakit ganun? Pilit na sinisiksik

Ikaw...

Ikaw... Ikaw na nagbigay sa akin ng saya. Ikaw na nagbigay sa akin ng ligaya. Ikaw na lagi kong kausap, maghapon magdamag. Ikaw. Ikaw. Sa panahong tayo'y magkausap, sa text man o sa chat... salamat. Salamat at tayo'y nagkakilala. Salamat at kita'y nakasama. Dahil sa mga panahong iyon, ako'y naging masaya. Salamat sa pagpapatawa. Sa mga panahong ang pakiramdam ko'y parang naluluha. Salamat sa pakikipagusap. Sa mga panahong ako'y naghahanap. Salamat at nandiyan ka. Sa mga panahong gusto ko ng kasama. Salamat. Salamat. Pero ang lahat ng ito'y kelangan magtapos. Sa kadahilanang hindi kita kailanman mayayapos. Sapagkat ika'y nararapat sa iyong sinta, habang ako'y nakatadhnang mag-isa. Nauunawaan ko, kung ganito ang naging kinahinatnan, sa aking palagay, ito'y akin din namang kagagawan. Na sa kalauna'y, akin din naming pinagsisihan. Sa buhay nating ito, aking naunawaan. Na kung gustuhin nating maging mabuting magkaibigan, anuman an