Skip to main content

What if ...

Uu nga naman! What if.
Pag hindi ni-try, hindi malalaman ang kasagutan sa what-if na yan.
Kung hindi bibigyan ng pagkakataon, walang kasagutan.
Kung hindi susubukan, at susukuan na lang, hindi mabibigyan ng pagkakataong yumabong ang samahan.
Kung hindi bibigyan ng halaga, hindi mabibigyan ng pagkakataong maging masaya.

Ano bang pumipigil?

Ano bang sumasalungat?

Anu bang nagpapakumplikado?

Ano bang maling dahilan?

Ano bang masama, kung bibigyan ng pagkakataong maging masaya?

Ano bang mangyayari, kapag sa umpisa pa lang ay pinutol na?

Wala.

Wala.

Walang mangyayari.

Hindi magiging masaya.

Hindi magiging maligaya.

Ang sana isang pagkakataong maging masaya at makapagpasaya ng ibang tao, at lalong mapaligaya ang sarili.  Ang isa sanang pagkakataong maisantabi at tuluyan nang maiwaglit ang isang nakaraan. Isang nakaraan na sa isip ay pilit na iwinawaksi pero sa puso ay pilit na binabalik.

Anu nga ba ang tama?
Pero anu din ba ang mali?

Laging sinasabi ng iba na hindi kailanman naging mali ang magmahal. Pero ang sabi ko naman, depende sa sitwasyon.
Hindi ligtas sa mata ng mga mapanuring mga tao ang bawat galaw, kaya nagiingat lamang.

Pero sa totoo lang, kung bibigyan lang ng pagkakataon, malalaman ang kasagutan. Kung ito ma’y isang pagkakamali, ituring natin itong leksiyon, at gawing gabay sa buhay, upang ang pagkakamaling ito’y, hindi na maulit. Subalit ang lahat ng bagay ay kailangang pagisipan ng mabuti, sapagkat ang nakasalalay ay isang buhay. Buhay na kasiyahan o buhay ng kabiguan. Kung ito ma’y kasiyahan, magpasalamat. Kung ito may kabiguan, wag magluksa. Bahagi ito mg buhay ng tao. Bahagi ito ng paglikha sa atin ng makapngyarihanh Maykapal. Bahagi ito ng pagiging isang normal na nilalang.

Hindi ko sinasabing tama, hindi ko din sinasabing mali. Ang sa akin lamang, karanasan ang magiging patunay.

Kaya ang sinasabi ko kaibigan, wag matakot sumubok. Wag matakot masaktan, dahil anu’t anu pa man, andito lang kami, iyong mga kaibigan.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Isang Liham para sa Iyong Kaarawan

Ikadalawamput-dalawa ng Mayo, taong dalawang libo at labing-pito. Una sa lahat, nais kong batiin ka ng Maligayang Kaarawan. Nawa'y palagi kang maging masaya at malusog. Sana patuloy kang biyayaan ng Panginoong Maykapal ng madami pang magagandang bagay at kasiyahan na panghabambuhay. Hindi ko man magawang batiin ka ng personal, ito ma'y sa text o chat o messenger, pero nais kong ipabatid na hindi ko kailanman nalilimutan ang araw ng iyong kapanganakan bilang itinuring kitang isang mabuting kaibigan. Hindi man naging maganda ang kinahinatnan ng ating pagkakaibigan, lubos pa din ang aking pasasalamat na minsa'y dumaan ka, namalagi kahit sandali at tuluyang umalis sa aking buhay. hindi ko man lubos na maintindihan kung bakit tayo nagkaganito, kung anong nangyari kung bakit biglang nawalan ng komunikasyon at naging estranghero sa isat-isa. pero kahit na anong mangyari, ituturing ko pa din na isa ka sa pinakamagandang alaala na dumaan sa aking buhay. Maitutring kong isa ka
Post a Comment
Read more

What's with the Name?

What's with the Name? Bernard. Anu nga ba ang meron sa pangalan na yan? Bakit sa tuwing nababanggit ay parang isang tunog na kumukulinting sa aking tenga. Anong meron? Bakit mukhang apektado ako? Hindi ko man maipaliwanag ang dahilan, pero sa tuwing nasasabi ang pangalang yan ay ang daming mga alaala ang bumabalik sa aking isipan. Mga alaalang ginusto kong kalimutan pero sa mga pagkakataong ganito, hindi ko maipaliwabag ang nga nararamdaman. Sinasabi ng isipan ko na balewalain ang mga ito, pero parte ng puso ko ang nagsasabing higit sa lahat, masaya ang mga alaalang ito. Sino nga ba? Bakit nga ba? Ano pa ba ang dahilan? Ano pang merong panghawakan? Hindi ko alam. Hindi ko alam. Hindi ko maintindihan. Minsan nagaaway ang aking puso't isipan. Pero madalas, nagwawagi ang isipan. Siguro dahil mas matatag ang aking "will" para kalimutan ang lahat, sa kadahilanang wala namang patutunguhan. Walang pag-asang nagkaibigan. Pero bakit ganun? Pilit na sinisiksik
Post a Comment
Read more

Ikaw...

Ikaw... Ikaw na nagbigay sa akin ng saya. Ikaw na nagbigay sa akin ng ligaya. Ikaw na lagi kong kausap, maghapon magdamag. Ikaw. Ikaw. Sa panahong tayo'y magkausap, sa text man o sa chat... salamat. Salamat at tayo'y nagkakilala. Salamat at kita'y nakasama. Dahil sa mga panahong iyon, ako'y naging masaya. Salamat sa pagpapatawa. Sa mga panahong ang pakiramdam ko'y parang naluluha. Salamat sa pakikipagusap. Sa mga panahong ako'y naghahanap. Salamat at nandiyan ka. Sa mga panahong gusto ko ng kasama. Salamat. Salamat. Pero ang lahat ng ito'y kelangan magtapos. Sa kadahilanang hindi kita kailanman mayayapos. Sapagkat ika'y nararapat sa iyong sinta, habang ako'y nakatadhnang mag-isa. Nauunawaan ko, kung ganito ang naging kinahinatnan, sa aking palagay, ito'y akin din namang kagagawan. Na sa kalauna'y, akin din naming pinagsisihan. Sa buhay nating ito, aking naunawaan. Na kung gustuhin nating maging mabuting magkaibigan, anuman an
Post a Comment
Read more